Το ποτάμι έχει φουσκώσει. Οσο βαθαίνει η ύφεση, τόσο έρχονται στον αφρό κομμάτια από το ναυάγιο της πολιτικής διαφθοράς. Και όσο δυσκολεύει η ζωή για τους πολλούς, τόσο αποκαλύπτονται μυστικά για τη ζωή των λίγων. Η παράλληλη διαδικασία της κάθαρσης και της οικονομικής εξυγίανσης είναι βασανιστική. Η κοινωνία απορροφά ταυτόχρονα την ιδέα ότι έρχονται χειρότερες μέρες και τη σκέψη ότι οι διαχειριστές της συλλογικής τύχης ούτε ήθελαν ούτε μπορούσαν. Στο δημόσιο διάλογο έχει επιστρέψει η συζήτηση για τη δραχμή, όχι ως ανάμνηση αλλά ως επικίνδυνη προοπτική, και για τα ειδικά δικαστήρια. Το 1989 και το 1999 μπερδεύονται στο συλλογικό υποσυνείδητο με έναν αφύσικο τρόπο, σαν το μέλλον να έρχεται από το παρελθόν ή σαν φθάνουν με καθυστέρηση δεκαετιών για πληρωμή οι παλιοί λογαριασμοί.
A.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου