Οι ήσυχες μέρες του καλοκαιριού είναι ιδανικές για απολύσεις συμβασιούχων, είτε επειδή λήγουν και δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις τους είτε επειδή καταργούνται οι θέσεις τους και οι υπηρεσίες στις οποίες εργάζονται. Στις αρχές του φθινοπώρου αυτό το κύμα των ανέργων θα συναντηθεί με τους ανέργους που θα πεταχτούν στο δρόμο από τα λουκέτα σε μαγαζιά και επιχειρήσεις σε συνδυασμό με την εφαρμογή των προνομίων που δίνει στους εργοδότες ο νέος νόμος για τις εργασιακές σχέσεις (αύξηση ορίου απολύσεων και μείωση αποζημιώσεων). Αρκετά κοντά τους θα βρίσκονται οι εργαζόμενοι περιορισμένων δικαιωμάτων (εκ περιτροπής εργασία, ελαστική απασχόληση και άλλα τέτοια… λοβερδικά). Το μείγμα θα είναι εκρηκτικό, αν συνεκτιμήσει κανείς την ανοδική πορεία των τιμών σε όλα, την αύξηση του κόστους ζωής και το πλήρες ξεχαρβάλωμα της δημόσιας διοίκησης που μεταξύ άλλων συνεπάγεται υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών. Ο αποκλεισμός σε συνδυασμό με την απόλυτη έλλειψη προσδοκίας για καλύτερες μέρες στο ορατό μέλλον αποτελεί τον πρόλογο της πολυσυζητημένης κοινωνικής έκρηξης, της πρώτης δηλαδή αναταραχής στην εποχή του ΔΝΤ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου