Οι προσεισμικές δονήσεις που προκάλεσε η ομολογία-σοκ του Τάσου Μαντέλη ταρακουνούν το ΠΑΣΟΚ και προκαλούν κλυδωνισμούς σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Οσο βαθαίνει η λιτότητα, τόσο ανεβαίνει στον αφρό η πολιτική διαφθορά. Ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός και απειλεί με αυτανάφλεξη ολόκληρο το οικοδόμημα του συστήματος εξουσίας της μεταπολίτευσης. Στον κυριακάτικο τύπο (Πρώτο Θέμα) δημοσιεύονται νέες πληροφορίες για μίζες, που αυτή τη φορά αφορούν μέλος του υπουργικού συμβουλίου της Νέας Δημοκρατίας, το 2008.
Η σύμπτωση της αποκάλυψης των νέων σκληρότερων μέτρων για το ασφαλιστικό με την κυνική κατάθεση του πρώην υπουργού για τις «χορηγίες» Siemens δημιουργεί ατμόσφαιρα πρωτοφανούς έντασης: Την ώρα που η ελληνική κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με μια χωρίς προηγούμενο οικονομική δυσπραγία, βλέπει στον καθρέφτη βαλίτσες με μίζες που πήραν κάποιοι από εκείνους που καθόρισαν την πορεία της χώρας προς την άβυσσο.
Ο Αντώνης Σαμαράς πέταξε από το πλοίο τον Γιώργο Βουλγαράκη και τον Θόδωρο Ρουσόπουλο, βιαστικά και ξαφνικά, την Παρασκευή, ακριβώς την ώρα που έβγαινε ο πράσινος σκελετός από το ντουλάπι της Ζίμενς.Ο πρόεδρος της ΝΔ αιφνιδίασε ακόμη και τακτικούς συνομιλητές του, πολύ περισσότερο όταν το κόμμα του επιμένει να αντιμετωπίζει, στο πλαίσιο της εξεταστικής επιτροπής, το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, ως σκάνδαλο… Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το θέμα.
Παλιές αμαρτίες
Κατά συγκλίνουσες εκτιμήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να κάνει πράξη την επαγγελία του για αυτοκάθαρση της ΝΔ ακολουθώντας το ρεύμα που οδηγεί αναγκαστικά την κυβέρνηση Παπανδρέου σε κλείσιμο λογαριασμών με τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Είναι σε πρώτο επίπεδο παράξενο, αλλά ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν κάτι που τους ενώνει: Την ανάγκη να αποτινάξουν τη βαριά κληρονομιά που κουβαλούν από τις κυβερνητικές θητείες των κομμάτων τους και την επιδίωξη να παραμείνουν ηγέτες ισχυρών παρατάξεων, άρα να αποτρέψουν τη διάλυση του δικομματισμού.
Γιώργος μόνος ψάχνει…
Το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί να αναδείξει τη βούληση του Γιώργου Παπανδρέου για κάθαρη χωρίς όρους και όρια, ανεξάρτητα από το αν θα ματώσει και η δική του παράταξη. Το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έχει διαγράψει τον Τάσο Μαντέλη ήδη από το 2008, ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός πήρε την πρωτοβουλία για τη σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών, διευκολύνει αυτή την επικοινωνιακή προσπάθεια.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, υπάρχει εύλογη αγωνία για τις αποκαλύψεις της επόμενης μέρας. Η αναφορά του Τάσου Μαντέλη σε μίζες 10 εκατομμυρίων ευρώ που κάποιοι, τους οποίους δεν κατονόμασε, πήγαν να του φορτώσουν έχει πυροδοτήσει έντονη σεναριολογία και αναζήτηση των προσώπων που φωτογράφισε.
Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, η διακεκαυμένη ζώνη των ερευνών είναη προμήθεια του περίφημου συστήματος ασφάλειας των ολυμπιακών αγώνων C41, το οποίο πληρώθηκε χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθεί.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση δεν κάνει καμία προσπάθεια να κατευθύνει τις έρευνες του ΣΔΟΕ και της Εξεταστικής Επιτροπής. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός εμφανίζεται στους συνομιλητές του έτοιμος για όλα, ακόμη και αν υπάρξουν ανατροπές που κανείς αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να προβλέψει.
Η περίπτωση Μαντέλη, όπως και η περίπτωση Τσουκάτου, δεν αγγίζουν τον ίδιο το Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος κράτησε μεγάλες αποστάσεις από τον κύκλο των εκσυγχρονιστών, ήρθε σε σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη και απαλλάχθηκε από τα περισσότερα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στη διάρκεια της περιόδου 1996-2004. Συνεπώς, η αγωνία του Μεγάρου Μαξίμου έχει να κάνει κυρίως με το ενδεχόμενο το ξετύλιγμα του κουβαριού να φτάσει ως το κυβερνητικό παρόν του ΠΑΣΟΚ.
Πορεία στα τυφλά
Στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμφωνούν σε κατιδίαν συνομιλίες τους με μια άποψη που διατυπώνουν και μέλη των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ: Ότι θα γίνει πολιτικός σεισμός. Όχι απλώς γιατί εκφράζεται ένα πιεστικό κοινωνικό αίτημα για τιμωρία όσων πλούτισαν παράνομα, αλλά κυρίως επειδή η ηθική διάσταση της διακυβέρνησης έχει αναχθεί σε μείζονα προτεραιότητα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να φτάσει μέχρι το τέλος.
Εκείνη η φράση που είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, «με ρωτούν στις Βρυξέλλες αν θα πάει κάποιος φυλακή» έχει αποκτήσει δραματική επικαιρότητα. Τον ρωτούσαν για τη δημιουργική λογιστική. Αλλά θα μπορούσαν να τον έχουν ρωτήσει και για τη δημιουργική διακυβέρνηση, εκείνη δηλαδή με την οποία τα υποκείμενά της πλουτίζουν φτωχαίνοντας τον λαό και τη χώρα.
Α.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου