Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις πυροβόλησαν εν ψυχρώ τα ξημερώματα της Δευτέρας ακτιβιστές που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, γνωρίζοντας ότι η παγκόσμια πολιτική ελίτ απλώς θα εκφράσει τη λύπη της. Με την εξαίρεση της κυβέρνησης Ερντογάν που κατέστησε σαφές με πολλούς τρόπους ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο στο εξής στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, οι ηγεσίες της σοκαρισμένης διεθνούς κοινότητας εκφράζουν τον άδειο αποτροπιασμό τους.
Τον έχουν εκφράσει πολλές φορές, άλλωστε, από τον Ιούνιο του 2007, όταν το Ισραήλ επέβαλε αποκλεισμό στη Γάζα, λόγω της απόκτησης πολιτικού ελέγχου από τη ισλαμική οργάνωση Χαμάς.
Η στρατιωτική επιχείρηση έγινε σε διεθνή χωρικά ύδατα, κατά παράβαση κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, το οποίο χωρίς προσχήματα περιφρονεί η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, δικαιολογώντας με τον πλέον κυνικό τρόπο την αιματοχυσία, με τον ισχυρισμό ότι οι εθελοντές με τη λευκή σημαία ήταν υποστηρικτές της παλαιστινιακής «τρομοκρατίας».
Η πρωτοβουλία της συγκεκριμένης ανθρωπιστικής αποστολής ανήκε σε τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση, φιλικά προσκείμενη στο φιλοισλαμικό κυβερνών κόμμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έναν περίπου χρόνο πριν, από το φόρουμ του Νταβός, είχε επιτεθεί στους Ισραηλινούς κατηγορώντας τους ως «δολοφόνους παιδιών στη Γάζα». Οι περισσότεροι νεκροί ακτιβιστές είναι Τούρκοι και αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους το φοβερό αυτό γεγονός ανοιχτά της Γάζας πυροδοτεί σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στην Αγκυρα και στο Τελ Αβίβ με απρόβλεπτη έκβαση. Μετά από τουρκικό αίτημα συγκλήθηκε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, μετά από τουρκικό αίτημα θα συνεδριάσουν αύριο στις Βρυξέλλες οι 28 πρεσβευτές του ΝΑΤΟ.
Η επόμενη μέρα διαγράφεται ήδη, έστω αχνά: Πολιτική ενίσχυση της Χαμάς, έξαρση του ισλαμικού φονταμενταλισμού, πυροδότηση του αντισημιτισμού, οπισθοδρόμηση για τον αραβοϊσραηλινό διάλογο, κάποιες αντιδράσεις στο εσωτερικό του Ισραήλ για την πολιτική Νετανιάχου, ανάδειξη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως ηγέτη ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου στην ευρύτερη περιοχή με εμβληματικά χαρακτηριστικά για τους Αραβες.
Η ελληνική κυβέρνηση εξέφρασε «καταδίκη αυτονόητη και ρητή» (Γ. Πεταλωτής), ακύρωσε προγραμματισμένη ελληνοϊσραηλινή στρατιωτική άσκηση (Ευ. Βενιζέλος) και την σχεδιαζόμενη επίσκεψη στην Αθήνα του αρχηγού του ισραηλινού ναυτικού. Ο Ισραηλινός πρέσβης στην Αθήνα εκλήθη στα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας, αλλά –σύμφωνα με πληροφορίες- προσέφερε αστεία ενημέρωση, καθώς το Τελ Αβίβ –πέρα από όλα τα άλλα- επέβαλε στρατιωτική λογοκρισία, με αποτέλεσμα να μην ενημερώνονται σωστά και έγκαιρα οι κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής των αιχμαλώτων ακτιβιστών. Δεν θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα η ελληνική διπλωματία. Όταν ο Λευκός Οίκος «λυπάται» και το Βερολίνο ζητά να γίνει «έρευνα των συνθηκών», σαν να μην επαρκούν τα τηλεοπτικά πλάνα που δείχνουν την έφοδο των πάνοπλων κομάντος στα πλοία με τους άμαχους εθελοντές, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν είχε πολλά περιθώρια διαφοροποίησης από την κοινή ευρωπαϊκή γραμμή της παθητικής αναμονής και της τήρησης λεπτών ισορροπιών.
Οι αποκλεισμένοι της Γάζας, ενάμιση εκατομμύριο συνολικά, με το 60% του πληθυσμού τους παιδιά, γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει το δικαίωμα του Ισραήλ στην «αυτοάμυνα», όπως το αντιλαμβάνονται οι Ισραηλινοί, και πόσο περιττή είναι η θλίψη των Ηνωμένων Εθνών και η φραστική καταδίκη βομβαρδισμών αμάχων, θανατηφόρων επιθέσεων και από χθες τα ξημερώματα της δολοφονίας ακτιβιστών από κομάντος που άνοιξαν πυρ, σαν έτοιμοι από καιρό.
