SOS για τους αργυροπελεκάνους

www.ethnos.gr/

Στο μισό μειώθηκε ο πληθυσμός των αργυροπελεκάνων στον Αμβρακικό κόλπο και μάλιστα μέσα σε έναν μόλις χρόνο. Οι ψαράδες ενοχλούν τα πουλιά, τα οποία αναγκάζονται να αναζητήσουν νέες θέσεις, αλλά στα ανοιχτά της θάλασσας που βγαίνουν τα κύματα χαλούν τις φωλιές τους και επιπλέον δεν βρίσκουν τροφή.

Με έγγραφό της η Ορνιθολογική Εταιρεία ζητεί από τον Φορέα Διαχείρισης του Αμβρακικού, τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης, αλλά και τους τοπικούς φορείς να πάρουν μέτρα ώστε να μην μειωθεί και άλλο η μεγαλύτερη αποικία αργυροπελεκάνων στα Καμάκια της λιμνοθάλασσας Λογαρούς, όπου τον τελευταίο χρόνο έχουν απομείνει μόνο 75 ζευγάρια από 150 που καταμετρήθηκαν πέρσι.

«Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε ο πληθυσμός των κορμοράνων που τρώνε τα ψάρια, έτσι οι ψαράδες χρησιμοποιούν όλους τους τρόπους για να τους διώξουν. Αυτό, όμως, δημιουργεί γενικότερη όχληση και μαζί με τους κορμοράνους φεύγουν και οι αργυροπελεκάνοι», είπε στο «Εθνος», ο Θάνος Καστρίτης, εκ μέρους της Ορνιθολογικής Εταιρείας.
Οι αργυροπελεκάνοι εγκατέλειψαν τις παραδοσιακές θέσεις φωλιάσματος στη λιμνοθάλασσα και βγήκαν στα ανοιχτά. Το θαλάσσιο περιβάλλον, όμως, δεν προσφέρει τις σταθερές εκείνες συνθήκες διαβίωσης, αφού οι φωλιές πλημμυρίζουν, ενώ επιπλέον για να τραφούν τα πουλιά πρέπει να επιστρέψουν στη λιμνοθάλασσα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξαιρετικά υψηλή πιθανότητα αναπαραγωγικής αποτυχίας και για τη φετινή χρονιά. «Ως μέσο για την εξασφάλιση της ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης του αργυροπελεκάνου και των άλλων προστατευόμενων ειδών της περιοχής, διατίθεται και η κοινοτική χρηματοδότηση την οποία λαμβάνει ο Φορέας Διαχείρισης του Αμβρακικού. Οποιαδήποτε επιδείνωση της κατάστασης, ως συνέπεια ελλιπούς διαχείρισης, συνιστά παραβίαση της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας», σημειώνεται στην επιστολή της Ορνιθολογικής.
Οι ψαράδες, από την πλευρά τους, υποστηρίζουν πως κάνουν ό,τι μπορούν για να προστατεύσουν τα πουλιά, ενώ κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν πως ο αφανισμός των αργυροπελεκάνων οφείλεται στην εμφάνιση του μυοκάστορα, ενός τρωκτικού που εκτρέφεται για τη γούνα του. Ο μυοκάστορας τρέφεται με τα αβγά των τους νεοσσούς, ενώ καταστρέφει τις φωλιές και οι αργυροπελεκάνοι δεν επιστρέφουν ξανά.
Οι επιστήμονεςΟι επιστήμονες, ωστόσο, έχουν με την ανεξέλεγκτη χρήση μηχανοκίνητων σκαφών μέσα στις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού, η διατήρηση σκυλιών στις λουρονησίδες, η χρήση προβολέων τη νύχτα και η τοποθέτηση διχτύων πάνω από τάφρους διαχείμασης τα οποία αποδεικνύονται παγίδες για τα πουλιά, διώχνουν για πάντα μακριά τους αργυροπελεκάνους.
«Οι αργυροπελεκάνοι συνυπάρχουν αρμονικά εδώ και πολλές δεκαετίες με τους ψαράδες στους υγρότοπους της βόρειας Ελλάδας. Η παρουσία τους κάθε άλλο παρά υποθηκεύει την αλιευτική δραστηριότητα στην περιοχή και άρα η σημερινή κατάσταση στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού είναι αδικαιολόγητη.
Παράδειγμα καλής διαχείρισης αποτελεί η άλλη μεγάλη αποικία του είδους, στην περιοχή των Πρεσπών, η οποία έχει αυξηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, λόγω των κατάλληλων μέτρων που λήφθηκαν για την προστασία του είδους, χωρίς να υπάρχει αρνητική της περιοχής», επισημαίνουν οι ειδικοί της Ορνιθολογικής.

Παγκόσμια απειλούμενο είδος
Ο αργυροπελεκάνος είναι ένα είδος παγκόσμια απειλούμενο, στην Ελλάδα ωστόσο ανα-
παράγεται το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στις νησίδες Καμάκια του Αμβρακικού φώ-
λιαζαν μέχρι πέρυσι 150 ζευγάρια αργυροπελεκάνων και φέτος μετρήθηκαν ακριβώς τα μι-
σά, περίπου 75 ζευγάρια. Αναπαράγεται επίσης στη Μικρή Πρέσπα και στην Κερκίνη, μετά
από την εγκατάσταση τεχνητών σχεδίων αναπαραγωγής.
Τον χειμώνα το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού διαχειμάζει σε υγρότοπους της Τουρκίας και όσα ζευγάρια μένουν εδώ επιλέγουν τις λιμνοθάλασσες της Θράκης, κυρίως το Πόρτο Λάγος και το Δέλτα του Εβρου. Ο αργυροπελεκάνος φωλιάζει πάνω σε καλά απομονωμένες με νερό ή λάσπη νησίδες και τρέφεται αποκλειστικά με ψάρια.