Ασπίδα κατά της αυθαιρεσίας στον Πάρνωνα


Περιορισμό στην αυθαίρετη δόμηση και συνάμα προστασία των χερσαίων και υδάτινων οικοτόπων στον Πάρνωνα και τον υγρότοπο Μουστού φέρνει η δημοσίευση της επί σειράς ετών αναμενομένης κοινής υπουργικής απόφασης (ΚΥΑ) για μια περιοχή 1.147.010 στρεμμάτων.
Ο υγρότοπος Μουστού αν και μόλις 1.600 στρέμματα τώρα θεωρείται ο σημαντικότερος στην ανατολική Πελοπόννησο Στην προστατευόμενη περιοχή τα περίπου 600.000 στρέμματα είναι περιοχές στο δίκτυο NATURA 2000 και βρίσκονται στα όρια του φορέα διαχείρισης που, διά στόματος της προέδρου του Μαρίας Αναγνωστοπούλου, λέει ότι η «έκδοση της ΚΥΑ έρχεται σε μια ευνοϊκή στιγμή, καθώς η επιπλέον στελέχωσή της με ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, φύλακες και οικοξεναγούς είναι θέμα λίγων μηνών. Ετσι, με επαρκέστερο προσωπικό και πιο συγκεκριμένο πλεόν νομικό υπόβαθρο, ο Φορέας Διαχείρισης Ορους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού θα προσπαθήσει να εργαστεί αποτελεσματικά για την εκπλήρωση του σκοπού για τον οποίο ιδρύθηκε».

Η κοινή υπουργική απόφαση που αφορά έναν ιστορικό τόπο, που το 1940 είχε περίπου 29.000 κατοίκους και στις αρχές του '90 12.000, φέρει τον τίτλο: «Καθορισμός χρήσεων όρων και περιορισμών δόμησης για την προστασία χερσαίων και υδάτινων εκτάσεων των (σ.σ. προ "Καλλικράτη") Δήμων Βόρειας Κυνουρίας, Λεωνιδίου, Σκιρίτιδας και Απόλλωνος του Νομού Αρκαδίας, των Δήμων Θεραπνών, Οινούντος και Γερόνθρων του Νομού Λακωνίας και των Κοινοτήτων Κοσμά Ν. Αρκαδίας και Καρνών Νομού Λακωνίας της περιοχής όρους Πάρνωνα - υγροτόπου Μουστού».
Η μακρόχρονη καθυστέρηση της έκδοσης του νομοθετήματος προστασίας διευκόλυνε καταστροφικές παρεμβάσεις σε υγροτόπους καταφέρνοντας πλήγματα στη μεγάλης βιολογικής, οικολογικής, αισθητικής, επιστημονικής γεωμορφολογικής αξίας περιοχή, όπου και βεβαιώνεται ότι τα πρώτα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας έρχονται από τα νεολιθικά χρόνια» με πλούσια ευρήματα στις θέσεις: Μαρμαράλωνα (στον Ξερόκαμπο), Κοντρί (στ0ν Αγιο Ιωάννη), Αγιο Γεώργιο (Μελιγούς), Χερονήσι, Νησί Παραλίου Αστρους, στο Γεράκι κ.α.
Ως περιοχές απόλυτης προστασίας του οικολογικού πάρκου έχουν κηρυχθεί:
* Τα δάση δενδρόκεδρου («διατηρητέο μνημείο φύσης») γύρω από τη μονή Μαλεβής και κυρίως νοτίως αυτής, που είναι μια έκταση 740 στρεμμάτων, με σπάνια φυτά όπως η τουλίπα «ορφανίδη», το αγριογαρίφαλο το διανθές, το (τοπικό) κυκλάμινο, ο κρίκος ο μελάνθηρος και πολλά ακόμα ενδημικά είδη.
* Και ο υγρότοπος Μουστού, που φιλοξενεί απειλούμενα και προστατευόμενα είδη παρυδάτιων και υδρόβιων πουλιών και χρησιμεύει ως σταθμός ξεκούρασης και ανεφοδιασμού τους κατά τις μεταναστεύσεις. Το μέγεθος του, μόνο 1.600 στρέμματα, όσα έχουν απομείνει από τις διάφορες παρεμβάσεις.
Στο δάσος δενδρόκεδρου και τον υγρότοπο Μουστού «επιτρέπεται μόνο η επιστημονική έρευνα και καμία ανθρώπινη δραστηριότητα που έχει χαρακτήρα περιστασιακής ή μόνιμης παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον».
Ο υγρότοπος Μουστού, αν και μικρός, θεωρείται ο σημαντικότερος στην ανατολική Πελοπόννησο, καθώς είναι ο πρώτος που συναπαντούν προς το Βορρά τα μεταναστευτικά πουλιά τα οποία ακολουθούν τις ανατολικές ακτές της Ελλάδας.
Εκτεταμένες δασικές εκτάσεις με μαύρη πεύκη, οι καστανεώνες στην Καστάνιτσα, η χαράδρα του Δαφνώνα είναι επίσης εξαιρετικού κάλλους και οικολογικής αξίας όχι μόνο για τη χώρα μας αλλά και για τον ευρωπαϊκό χώρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου