από το Βήμα
O κ. Γιώργος Καμίνης, 56 ετών, επί οκτώ χρόνια Συνήγορος του Πολίτη, προϊστάμενος μιας σημαντικής ανεξάρτητης Αρχής, ένας « ελληνοαμερικανός αριστερός» όπως συνηθίζει χαριτολογώντας να λέει, καθόλου δεν μοιάζει με έναν συνηθισμένο υποψήφιο δήμαρχο, μπαλκονάτο, ρήτορα, έτοιμο να υποσχεθεί τα πάντα. Αν τελικά δεχθεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, αν δηλαδή το κυβερνών κόμμα συναινέσει στη στήριξη της υποψηφιότητάς του, τότε ο προεκλογικός αγώνας στην Αθήνα προβλέπεται να είναι πολιτισμένος. Η επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του από την Εκτελεστική Γραμματεία της Δημοκρατικής Αριστεράς, την περασμένη Πέμπτη, τον βρήκε στη Σύρο να περνά λίγες ημέρες διακοπών με την οικόγενειά του, τη σύζυγό του Αδαμαντία Αναγνώστου, λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και τις δύο κόρες του, τη Μαρκέλα-Κατερίνα 4,5 ετών και την ηλικίας μόλις 5 μηνών Αγγελική.
Αν παραμείνει υποψήφιος και δεν αποσυρθεί επειδή δεν θα τον στηρίξει το ΠΑΣΟΚ, κυριότερος αντίπαλός του θα είναι ο κ. Ν.Κακλαμάνης. Ο κ. Καμίνης ήταν πολύ προσεκτικός απέναντί του. Απέφυγε να μιλήσει για αυτόν όταν ρωτήθηκε από «Το Βήμα» πώς βλέπει τον αντίπαλό του, αν είναι ικανοποιημένος από τη δημαρχία του. Το μόνο που απάντησε ήταν: «Δεν μπορώ να σας πω τίποτε ακόμη ώσπου να οριστικοποιηθεί η υποψηφιότητά μου». Και προτίμησε να μιλήσει για τη διαφθορά, τη μάστιγα της δημόσιας διοίκησης.
Δεν έχει αναγνωρισιμότητα
Προεκλογική εκστρατεία με όρους και προϋποθέσεις ανεξάρτητης Αρχής δεν υπήρξε ποτέ στην Αθήνα και ο κ. Γιώργος Καμίνης δεν φαίνεται αποφασισμένος ούτε να μιλήσει για τον αντίπαλό του ούτε βεβαίως να αποκαλύψει το πρόγραμμά του, αν προηγουμένως το ΠαΣοΚ δεν πει το «ναι» στην υποψηφιότητά του. Σημείο βεβαίως που αφήνει αδιάφορα πολλά στελέχη του ΠαΣοΚ που έχουν ήδη εναντιωθεί στη στήριξή του από το κυβερνών κόμμα για δύο λόγους. Πρώτον, όπως λένε, ο κ. Καμίνης είναι στην ουσία 12 και όχι οκτώ χρόνια Συνήγορος του Πολίτη. Από το 1998-2002 βοηθός Συνήγορος και εν συνεχεία προϊστάμενος της ανεξάρτητης αυτής Αρχής, χωρίς να μπορέσει, όπως λένε, να βελτιώσει τις σχέσεις πολίτη- κράτους ή τουλάχιστον να γίνουν κάποια βήματα για την οριστική εξάλειψη της διαφθοράς. Και δεύτερον, επειδή, σημειώνουν, ότι δεν έχει μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Αυτό το λένε μάλλον ως δικαιολογία, αφού θα επιθυμούσαν έναν κομματικό υποψήφιο ή κάποιον άλλον που να βρίσκεται, όπως αναφέρουν, πιο κοντά στο ΠαΣοΚ.
«Ξέκοψα από την πολιτική»
Ο κ. Καμίνης δεν διαθέτει τέτοια προσόντα. Μετά βίας, όταν ερωτάται, λέει λίγα πράγματα για τον εαυτό του, αλλά οι πάντες αναγνωρίζουν ότι είναι μια αξιόλογη φυσιογνωμία της δημόσιας ζωής, που τόσα χρόνια έκανε τη δύσκολη δουλειά του με αξιοπρέπεια, με συνέπεια και προπαντός χωρίς κομματικές ή μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες. Εχει γνωρίσει και συνομιλήσει λόγω του λειτουργήματος που ασκούσε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, τους περισσότερους υπουργούς και πρώην υπουργούς και με τους περισσότερους βουλευτές. Οταν όμως ερωτάται σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκει, προτιμά να απαντήσει με διπλωματικό τρόπο: «Τόσα χρόνια με την ενασχόλησή μου με τον Συνήγορο του Πολίτηουσιαστικά έχω ξεκόψει από την πολιτική». Πολύ περισσότερο δεν εκδηλώνεται όταν τον ρωτούν ποιο από τα κόμματα προτιμά περισσότερο, ποιο βρίσκεται πιο κοντά στις δικές του πεποιθήσεις: «Η ψήφος είναι μυστική» λέει χαμογελώντας και σταματά εκεί.
«ΔΙΑΤΗΡΩ ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ»
Ο κ.Καμίνης τονίζει ότι δεν είχε ποτέ φιλικές σχέσεις με τον κ.Κουβέλη ούτε βεβαίως με οποιονδήποτε άλλο πολιτικό παρά μόνον με τον κ. Πρ. Παυλόπουλο, τον οποίο όμως τον συναντούσε ως «συνάδελφο νομικό».Οπως επιμένει πως δεν είχε καμία σχέση με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος,και ήταν μεγάλη έκπληξη για εκείνον όταν ένα πρωί τον πήρε τηλέφωνο ο Πρωθυπουργός κ.Γ. Παπανδρέου (που μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές) και του ζήτησε να παραστεί στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.Δέχτηκε,όπως έλεγε,με μεγάλη χαρά και μίλησε ενώπιον των έκπληκτων υπουργών που ποτέ δεν είχαν συνηθίσει στο παρελθόν συνεδριάσεις Υπουργικού Συμβουλίου παρουσία ανεξάρτητων Αρχών και με απευθείας τηλεοπτική κάλυψη για τις προσπάθειες που καταβάλλει η Αρχή να υπερασπίσει τους πολίτες έναντι της διοίκησης. Αλλωστε, όπως είπε στο «Βήμα»,θεωρεί ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά του στα 12 χρόνια που ήταν στον Συνήγορο του Πολίτη ήταν όταν διαπίστωνε ότι προχωρούν θέματα που αφορούν τους πολίτες έναντι της δημόσιας διοίκησης,παρά το γεγονός ότι η ανεξάρτητη Αρχή δεν είχε μηχανισμούς επιβολής των αποφάσεών της. Δεν μπορούσε ούτε μπορεί να επιβάλει αναγκαστικά την άποψή της στη δημόσια διοίκηση.Και όσον αφορά τις «κατηγορίες» ότι στα 12 αυτά χρόνια δεν μπόρεσε να βελτιώσει τις σχέσεις πολίτη- δημόσιας διοίκησης και ότι εξακολουθούν οι πολίτες να μη βρίσκουν το δίκαιό τους απέναντι στο συντεταγμένο κράτος,ο κ.Καμίνης απαντά με δεικτικό τρόπο.Ισως για πρώτη φορά ξεφεύγει κάπως από τις αρχές της ευγένειας και της ίσης αποστάσεως από τα γεγονότα και λέει: «αυτά είναι βλακείες,βλακείες».
Οπως πιστεύει,ο πολίτης με τις ανεξάρτητες Αρχές έκανε σημαντικά βήματα έναντι της αυθαιρεσίας (σε πολλές περιπτώσεις) της πολιτείας και για την καταπολέμηση της διαφθοράς.Δεν διστάζει μάλιστα να πει ότι «ο πολίτης έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική» και θα χρειασθεί αρκετή προσπάθεια εκ μέρους των πολιτικών για να την επανακτήσει.Αυτός είναι και ο λόγος που προτιμά να «διατηρεί ακόμη ίσες αποστάσεις από τους πολιτικούς» και να λέει: «Ακόμη και αν δεν προχωρήσει η υποψηφιότητά μου,αν δηλαδή δεν με στηρίξει το ΠαΣοΚ και την αποσύρω,πάλι κερδισμένος θα είμαι. Θα έχω την ευκαιρία να ασχοληθώ με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα».Είναι επίκουρος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Αρθρογράφος στον «Θούριο»
Και όμως όταν κάποτε συνάντησε «υπηρεσιακώς», όπως επιμένει να χαρακτηρίζει τις όποιες συναντήσεις είχε με πολιτικούς, τον σημερινό πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλη τού «πέταξε» κάποια στιγμή «ξέρετε ανήκουμε στον ίδιο χώρο». Ουδείς γνωρίζει αν ο κ. Κουβέλης το θυμήθηκε αυτό όταν πριν από λίγες ημέρες τον πήρε τηλέφωνο για να του ανακοινώσει την πρόθεσή του να τον στηρίξει ως υπερκομματικό υποψήφιο για τον Δήμο της Αθήνας. Το βέβαιον είναι ότι ο κ. Καμίνης ήταν κάποτε- κάτι ίσως που ελάχιστοι γνωρίζουν- οργανωμένος στην Αριστερά, στα φοιτητικά του χρόνια. Ηταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του Θούριου, εφημερίδας του «Ρήγα Φεραίου» και αρθρογραφούσε, το 1977, για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η καταγωγή του έλκεται από τη Χίο αλλά με αρκετή δόση χιούμορ αυτοχαρακτηρίζεται ως «ελληνοαμερικανός αριστερός», όχι για κανένα ιδιαίτερο λόγο αλλά επειδή γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, το 1954, όταν ο πατέρας του Βασίλης Καμίνης εργαζόταν για την οικογένεια Σταύρου Λιβανού. Στη Νέα Υόρκη έμεινε μόνον πέντε χρόνια και εν συνεχεία ήρθε στην Αθήνα, αλλά ο κ. Καμίνης πρόλαβε και πήρε την αμερικανική υπηκοότητα την οποία κρατάει μαζί με την ελληνική ως σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου