Ελευθεροτυπία, Σάββατο 7 Αυγούστου 2010
ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ του 2008 η επίθεση με βιτριόλι εναντίον συνδικαλίστριας -στον χώρο των καθαριστριών του Δημοσίου- συγκλόνισε το πανελλήνιο. Πέρα από την τραγικότητα του περιστατικού -μια νέα γυναίκα ζει έκτοτε παραμορφωμένη και κλεισμένη στο σπίτι της-, αποκαλύφθηκαν τότε οι απαράδεκτες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι γυναίκες αυτές.
ΟΠΩΣ γίνεται συνήθως στην Ελλάδα, τις πρώτες μέρες μετά τις αποκαλύψεις περισσεύουν οι διαβεβαιώσεις ότι οι ένοχοι θα συλληφθούν και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά και οι συνθήκες εργασίας θα βελτιωθούν. Περίσσεψαν και τότε. Ο νυν υπουργός Δημόσιας Τάξης, όταν ανέλαβε,είχε διαβεβαιώσει ότι οι δράστες θα αποκαλυφθούν. Είκοσι μήνες μετά το περιστατικό, το πιθανότερο είναι η υπόθεση να καταλήξει στο αρχείο. Ακόμη και ο νυν πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε κάνει αναφορά στην υπόθεση Κούνεβα, στηλιτεύοντας το καθεστώς εργασίας των γυναικών που προσλαμβάνονται από εργολάβους για να καθαρίζουν δημόσια κτήρια. Και ο νυν υπουργός Εργασίας έχει καλέσει τους εργαζομένους να καταγγέλλουν τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας. ΕΙΚΟΣΙ μήνες μετά, το καθεστώς αυτό συνεχίζεται. Οι καταγγελίες που γίνονται ουδέποτε -ή σπανίως- εισακούονται. Δημόσιες υπηρεσίες και εργολάβοι βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς. Γυναίκες εξακολουθούν να δουλεύουν ανασφάλιστες ή να ασφαλίζονται για λιγότερες ώρες από αυτές που πραγματικά εργάζονται. Υποχρεώνονται να κάνουν ψευδείς δηλώσεις, ώστε να μη δικαιούνται επιδόματα. Και ο χορός των παρανομιών καλά κρατεί.
ΑΠΟ ΤΟ ρεπορτάζ που δημοσιεύει σήμερα η «Ε» προκύπτει καθαρά ότι μοναδικός υπεύθυνος δεν είναι ο κακός εργολάβος. Την πρώτη ευθύνη έχει το κράτος στην ευρεία έννοιά του και συγκεκριμένες υπηρεσίες και οργανισμοί του. Στην προσπάθειά τους να μειώσουν το κόστος -λιτότης και Μνημόνιο γαρ- οι κρατικοί οργανισμοί ζητούν από τους εργολάβους καθαρισμού να υπογράφουν συμβάσεις, οι οποίες μοιραία καταστρατηγούν την εργατική νομοθεσία. Οι οργανισμοί του Δημοσίου αποτιμούν το έργο που αναθέτουν με τόσο χαμηλό κόστος, ώστε ο εργολάβος δεν μπορεί να έχει κέρδος, με αποτέλεσμα να «κόβει» από τις εργαζόμενες επιδόματα, ένσημα κ.λπ. Με συμβάσεις-άλλοθι, που μόλις διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι την εφαρμογή τους απολύονται χωρίς δεύτερη κουβέντα ή και χωρίς καμία τυπική διασφάλιση, αφού ουδέποτε ελέγχονται. Ουσιαστικά, τους υποχρεώνει το κράτος να το κάνουν. Κι αν κάποιος αντιδράσει, η δουλειά θα δοθεί σε άλλον και ο φαύλος κύκλος της παρανομίας συνεχίζεται.
ΓΙΑ ΝΑ τερματιστεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, ο υπουργός Εργασίας πρέπει να δώσει αμέσως μια απλή και ρητή εντολή. Οποιος παρανομεί -διευθυντής υπηρεσίας ή εργολάβος- στερώντας εισόδημα ή ένσημα από εργαζομένους, συλλαμβάνεται, παραπέμπεται στο Αυτόφωρο και, αν καταδικαστεί, χάνει τη θέση του. Δεν είναι από τα «αυτονόητα», που λέει και ο πρωθυπουργός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου